Dag 19
Door: Piet
Blijf op de hoogte en volg Pieter
29 Juni 2019 | Verenigde Staten, San Simeon
28 juni 2019
Dag 19.
Anthony Chabot naar San Simeon Creek RV Camp
Link: https://goo.gl/maps/sxidYyBqbMn2SAoQA
Hoogste dagtemperatuur : 18 graden
Gereden kilometers : 369 km Totaal kms : 3027 km
________________________________________
Goedenavond, vanaf San Simeon Creek Campground
Vanmorgen stipt 9 uur vertrokken van de campground. Na de bekende bochtige afdaling naar “Castro Valley”, draaien we de “Interstate 580” op waar we hem 2 dagen geleden verlieten. We schuiven aan in de naweeën van de ochtendspits, dus redelijk druk maar rijdend. Weliswaar niet hard maar het rijd. We moeten San Francisco van oost naar west doorkruisen en dat gaat hier via 5 baans autowegen. Iedereen hier houd keurig zijn lane (baan) behalve als er een afrit aankomt dan komen ze met gemak van baan 5 naar de afrit schuiven. Constant opletten dus wat er om je heen gebeurt, want je wordt net zo makkelijk links als rechts ingehaald.
Plotseling staan er borden dat we op een tolweg komen en dat we alleen de 3 meest rechtse banen van de 8 mogen gebruiken als we geen card hebben en cash willen betalen. Nergens staat aangegeven hoeveel de tol bedraagt en als we bij het hokje komen, vraag ik hoeveel we moeten betalen. De dame steekt haar hoofd naar buiten de schat de grootte van ons voertuig in en zegt “six dollar please”, we geven haar 10 en krijgen er 4 terug. Het blijkt een weg te zijn die San Francisco Bay in de breedte doorkruist over een soort van lange dijk, die kilometers verder overgaat in een hoge brug. Aangekomen aan de west kant van SF gaat het snel de stad uit en na een aantal kilometers slaan we af de 84 op en rijden we al meer relaxed door de bergen en als we de 34 oprijden is het helemaal een grote natuurweg. Dan volgt de lange slingerweg naar “Santa Cruz” via stadjes die er nog hetzelfde uitzien als in de oude cowboyfilms van vroeger. Hier gaan we de 9 op die ons naar de beroemde kustweg CA-1 brengt.
Wat we vandaag wel hebben is een heleboel oponthoud van wegwerkzaamheden, waardoor we veel vertraging oplopen. Het bakkie leut dat we geplant hadden om kwart over elf aan de zee werd de lunchplaats om kwart over een. Niet dat we de koffie hebben overgeslagen maar die hebben om 11 uur elders soldaat gemaakt.
De lunchplek was “Moss Landing”, een landtong in zee die ervoor zorgt dat er een binnenmeer ontstaat met een mooie jachthaven. We stonden met de camper zo geparkeerd dat we vanaf de landtong zo het binnenmeer in keken, met uitzicht op de vele pelikanen en een grote groep zeeotters.
Die heerlijk op hun rug drijvend het publiek vermaken. Leuk om dat zo in het wild te zien.
Daarna verder de kustweg CA-1 af, die ons 200 km verder naar “San Simeon” moet brengen. In het begin is de mooie kustlijn nog het onderwerp van vele oh’s en ah’s en foto’s, maar na verloop van tijd lijkt het allemaal wel heel veel op het vorige uitzicht en wordt het jammer genoeg een lange zit.
Nu, aangekomen op de Campground is dat snel vergeten, maar door tijdgebrek hebben we een aantal dingen laten schieten. Uren die voorbij zijn kan je toch niet meer terughalen en anders hadden we in donker aangekomen en dat wilden we niet.
De campground is, omdat het vrijdag is, gevuld met grote gezinnen die een paar dagen aan zee willen verblijven om te zwemmen en/of te vissen.
Voor ons is het alleen een overnachting, we hopen dat het vanavond op tijd rustig wordt zodat we rustig kunnen slapen.
Dat was het weer, morgen is er weer een dag.
Vrolijke groeten van ons 3.
Piet.
Dag 19.
Anthony Chabot naar San Simeon Creek RV Camp
Link: https://goo.gl/maps/sxidYyBqbMn2SAoQA
Hoogste dagtemperatuur : 18 graden
Gereden kilometers : 369 km Totaal kms : 3027 km
________________________________________
Goedenavond, vanaf San Simeon Creek Campground
Vanmorgen stipt 9 uur vertrokken van de campground. Na de bekende bochtige afdaling naar “Castro Valley”, draaien we de “Interstate 580” op waar we hem 2 dagen geleden verlieten. We schuiven aan in de naweeën van de ochtendspits, dus redelijk druk maar rijdend. Weliswaar niet hard maar het rijd. We moeten San Francisco van oost naar west doorkruisen en dat gaat hier via 5 baans autowegen. Iedereen hier houd keurig zijn lane (baan) behalve als er een afrit aankomt dan komen ze met gemak van baan 5 naar de afrit schuiven. Constant opletten dus wat er om je heen gebeurt, want je wordt net zo makkelijk links als rechts ingehaald.
Plotseling staan er borden dat we op een tolweg komen en dat we alleen de 3 meest rechtse banen van de 8 mogen gebruiken als we geen card hebben en cash willen betalen. Nergens staat aangegeven hoeveel de tol bedraagt en als we bij het hokje komen, vraag ik hoeveel we moeten betalen. De dame steekt haar hoofd naar buiten de schat de grootte van ons voertuig in en zegt “six dollar please”, we geven haar 10 en krijgen er 4 terug. Het blijkt een weg te zijn die San Francisco Bay in de breedte doorkruist over een soort van lange dijk, die kilometers verder overgaat in een hoge brug. Aangekomen aan de west kant van SF gaat het snel de stad uit en na een aantal kilometers slaan we af de 84 op en rijden we al meer relaxed door de bergen en als we de 34 oprijden is het helemaal een grote natuurweg. Dan volgt de lange slingerweg naar “Santa Cruz” via stadjes die er nog hetzelfde uitzien als in de oude cowboyfilms van vroeger. Hier gaan we de 9 op die ons naar de beroemde kustweg CA-1 brengt.
Wat we vandaag wel hebben is een heleboel oponthoud van wegwerkzaamheden, waardoor we veel vertraging oplopen. Het bakkie leut dat we geplant hadden om kwart over elf aan de zee werd de lunchplaats om kwart over een. Niet dat we de koffie hebben overgeslagen maar die hebben om 11 uur elders soldaat gemaakt.
De lunchplek was “Moss Landing”, een landtong in zee die ervoor zorgt dat er een binnenmeer ontstaat met een mooie jachthaven. We stonden met de camper zo geparkeerd dat we vanaf de landtong zo het binnenmeer in keken, met uitzicht op de vele pelikanen en een grote groep zeeotters.
Die heerlijk op hun rug drijvend het publiek vermaken. Leuk om dat zo in het wild te zien.
Daarna verder de kustweg CA-1 af, die ons 200 km verder naar “San Simeon” moet brengen. In het begin is de mooie kustlijn nog het onderwerp van vele oh’s en ah’s en foto’s, maar na verloop van tijd lijkt het allemaal wel heel veel op het vorige uitzicht en wordt het jammer genoeg een lange zit.
Nu, aangekomen op de Campground is dat snel vergeten, maar door tijdgebrek hebben we een aantal dingen laten schieten. Uren die voorbij zijn kan je toch niet meer terughalen en anders hadden we in donker aangekomen en dat wilden we niet.
De campground is, omdat het vrijdag is, gevuld met grote gezinnen die een paar dagen aan zee willen verblijven om te zwemmen en/of te vissen.
Voor ons is het alleen een overnachting, we hopen dat het vanavond op tijd rustig wordt zodat we rustig kunnen slapen.
Dat was het weer, morgen is er weer een dag.
Vrolijke groeten van ons 3.
Piet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
