Dag 14

23 juni 2019

Dag 14.
Las Vegas naar Lee Vining (Mono Vista RV Park).

Link: https://goo.gl/maps/EDB59jSSrKJ2

Hoogste dagtemperatuur : 36 graden
Gereden kilometers : 541 km
Totaal kms : 2211 km
________________________________________

Goedenavond, vanaf Mono Vista RV Park.

Eerst nog even terug komen op de dag van gisteren. Ik verliet jullie gisteren op weg naar de swimming pool. Ik had de deur van het omkleedhok nog niet dicht of er werd direct gevraagd of ik weer terug naar de camper wilde om het mobieltje te halen want er moesten natuurlijk foto’s gemaakt worden. Dus wat doe je dan, je gaat gewoon weer terug. Het zwembad was heerlijk van temperatuur en best behoorlijk groot. Heerlijk om een half uurtje in te liggen. Daarna even douchen en even wat eten want we gingen naar Freemond Street, het oude Las Vegas waar het allemaal is begonnen. We hadden de bus van half acht en zoals alles hier stipt op tijd en na 30 minuten stonden we aan het begin van Freemond.
Eerst liepen we langs het restaurant waar je de grootste hamburger van de USA kan bestellen met voor de deur de bekende weegschaal. Dat is even schrikken als je er op staat, maar dan begint er al heel snel een film waar je zelf deel van uit maakt. Overal om je heen gebeurt er wel wat, van acrobaten, muzikanten, stripshows en overal topless-girls en chippendales waar je mee op de foto kan als je maar betaald. Alles om je heen schittert en knippert en de bandjes die er spelen hebben de muziek zo hard staan dat de bastonen ervoor zorgen dat je hart een ander ritme aan gaat nemen.
Overal wordt je naar binnen gelokt om maar te gaan gokken in de immense grote hallen met fruitautomaten. We hebben alle indrukken opgezogen en zijn beland in een rij wachtenden bij Starbucks voor een welverdiend bakkie leut, in ons geval 2 Cappuccino’s en 1 Caffee Mocha, die we in een geweldige entourage hebben opgedronken. Toen Freemond Street andersom gelopen en zo weer terug naar de bus halte. Dat ontmoeten we een aanhanger van de "Dailah Lama" met een slokkie teveel op, die ook met de bus mee moest. Natuurlijk kwam hij bij ons zitten en begon hele verhalen tegen ons te vertellen. Het ritje was daardoor heel snel voorbij en tegen half twaalf waren we weer terug op het RV Park.

Vanmorgen wilden we om 8 uur vertrekken omdat we vandaag de langste rit hebben van meer dan 500 km, maar dat viel een beetje tegen. Ik was namelijk mijn kaart kwijtgeraakt waar je mee in het sanitair gebouw kon. Dat koste naast veel tijd ook nog 25 dollar.
Ook spannend is het feit dat we morgen door Yosemite Park heen willen rijden naar de campground aan de andere kant. Dit gaat over de “Tioga-pas” die vanwege sneeuw nog steeds dicht is. Als hij dicht blijft moeten we morgen 400 mile omrijden.
Half negen dus vertrek, op naar de benzinepomp bij de supermarkt, deze bleek pas om 9 uur open te gaan, dus door naar het volgende tankstation, hier weer een hoop ge-emmer met de creditcard, omdat ze hier een vijfcijfer code hebben en wij een 4. Dus moet je eerst naar binnen, dan inschatten voor hoeveel je gaat tanken, dat wordt afgeschreven en als je klaar bent met tanken wordt het niet gebruikte deel weer teruggestort op je card of hij stopt als je het volledige bedrag getankt hebt. Weer een groot half uur weg. Ik had de campground gereserveerd vanuit Nederland, met dien verstande dat ze hem vast hielden tot 5 uur. Dus moest er goed doorgereden worden. Om een uur of 11 bij “Gema’s Cafe” een bakkie gehaald, overigens van uitstekende kwaliteit.
Toen door naar “Death Valley National Park”, die we begonnen met een graat of 36, hoe warm het op de bodem van de valley bij de zoutmeren was weten we niet, maar wel heet. Overal staat aangegeven dat je de motor-temperatuur goed in de gaten moet houden want de bergwegen in de valley liegen er niet om. Bij “Panamint Springs” hebben we gegeten, om daarna het restant van “Death Valley” te nemen. Erg fijn dat de motor het gewoon goed blijft doen, ondanks het vele gebruik van de kick-down om op snelheid te blijven. Na een spectaculaire rit kwamen weer in de bewoonde wereld voor de laatste 250 km.
5 uur gingen we niet halen, maar toen we tien voor zes op de campground kwamen, bleek waarom het voor 5 uur moest zijn. Het kantoor was namelijk gesloten. Gelukkig waren er nog 3 plaatsen die we doormiddel van zelf-check-in konden boeken, we namen plek 31 en dat viel niet tegen. We hebben voor vannacht een mooie slaapplaats.

Dit was het weer, morgen is er weer een dag, en wat voor één.

Piet


PS.
Het is bijna niet te geloven, op de borden wordt aangegeven dat de Tioga-pas vanmiddag is opengegaan voor verkeer.
Hoera.